Oswoić prowizorkę

Witam się, kochani to będzie najprawdopodobniej ostatni post ogródkowy w tym sezonie. Powinnam zamieścić go dużo wcześniej  ale ciągle coś mi to uniemożliwiało (rozwalającą się szklarnia, mocy wiatr, deszcz, itp.)

Znacie to przysłowie, prowizorka żyje najdłużej? Postanowiliśmy z T wykańczać nasz dom powoli, dokładnie tak jak sobie wymarzyliśmy, rezygnując z tańszych rozwiązań przyspieszający remont. Mamy więc w domu kilka darmowych prowizorek, które staramy się jakoś oswoić by mieszkało się nam ładnie, do czasu właściwego remontu lub wymiany. Dziś przedstawię Wam jedną z takich prowizorek:)  Tu posłużę się zdjęciem obrazującym z czym przyszło nam się zmierzyć na początku.

6.11.2010 r.

Ten podjazd tak na prawdę nie wiele się zmienił od tamtej pory. Glina zdążyła tylko pochłonąć masy pasku, które wtedy rozsypaliśmy. W kolejnym sezonie zamiast płyt OSB ułożyliśmy zdobyczne palety i zasadziliśmy trawę. Mamy więc "suche" wejściowe do domu :)
I tak narodził się pomysł by coś zmienić na wejściu, nie inwestując zbytnio. Przecież w końcu dorobimy się porządnej kostki na podjeździe.
Ułożyliśmy nowe palety, zrobiliśmy drewniane boje, zmieniałam image starych doniczek a kochana Asia Czarodziejka wysłała mi drewniane wiosło.
Nadal jest to prowizorka ale dużo milsza oku. Wchodzi się do domu po drewnianym molo, gdzie morskie akcenty witają gości :)

Ostatnie zdjęcie w szerszym kadrze, szklarnia jeszcze stoi :)

Pozdrawiam cieplutko,

Karola